>>مروری بر فتنه انگیزی یک روحانی نمای شیعه و تبعات آن:

حمایت علنی دولت انگلیس از یک روحانی شیعه!

واقعیت این است که حمایت انگلیسی ها از جریان افراط گری شیعی نما در کنار حمایت بی شائبه از جریان افراط گری تکفیری وهّابی، یک قیچی خطرناک علیه مصالح اسلام و مسلمین به وجود آورده است. اما در این میان، آن چه جای سؤال دارد این که چرا برخی "آقایان" در قم، باید حامی این گونه شبکه های ماهواره ای شیعه نما باشند و در سایت رسمی شان، لینک و لوگوی آن ها را قرار داده و مورد حمایت مادّی و معنوی خویش قرار دهند؟

پایگاه 598 - ماجرایی که مرور می کنید، یک خیمه شب بازی تأسّف بار از سوی کسی است که خود را در حدّ پاسخ به استفتائات شیعیان می داند و با دست آویز قراردادن اختلافات مذهبی به نحوی افراطی و اهانت بار، خدمتی دوجانبه و همزمان به دشمنان اصل اسلام و تکفیری های شیعه ستیز انجام داده و می دهد. 

هرچند بیان واقعه، حاوی برخی گستاخی ها و توهین ها به مقدّسات اهل سنّت و همچنین برخی مراجع بزرگوار شیعه است، اما نقل بخش هایی از آن را برای هشدار و عبرت آموزی، ضروری یافتیم. چه این که این رویه با همین غلظت و یا به شکلی رقیق تر از سوی برخی مبلّغین و کانون های سنّتی در داخل کشور نیز جریان دارد. امید آن که غافلان و ناآگاهان به خود آیند و بیش از این، احساسات مذهبی را خرج فتنه انگیزی قرار ندهند.  

افتخار برای نشر تهمت و توهین

«پس از مدّت ها انتظار و درخواست های متعدّد، هیئت خدّام المهدی(علیه السّلام) مبادرت به چاپ مجدّد کتاب «الفاحشه؛ الوَجهُ الآخَر لعائشه» نموده است. علّت عدم اعلام چاپ اوّل کتاب این بوده که چاپ نخست، صرفاً به دلیل توزیع بین علماء اعلام بوده است. کتاب مذکور بیش از هزار صفحه می باشد و حجیم ترین کتابی است که تا امروز در رسواساختن دشمن خدا، عایشه بنت أبی بکر تألیف شده است. کتاب دارای هفت فصل است، که حسّاس ترین آن ها فصلی است که ارتکاب زنا توسّط عایشه را بیان می کند! و شیخ در این فصل به بیان ادلّه پرداخته و به اعتراضات و ایرادات، پاسخ گفته اند. 

در حال حاضر، 3500 نسخه از کتاب موجود است و مؤمنین می توانند جهت دریافت کتاب از طریق شماره تلفن های زیر با دفتر هیئت خدّام المهدی(علیه السّلام) در لندن تماس بگیرند : ...  لازم به تذکّر است که ارسال پستی کتاب تنها در بریتانیا مجّانی می باشد.» (پایگاه اطّلاع رسانی یاسر الحبیب)

حمایت انگلیس و ماهی گیری وهّابیت

آن روزها که یاسر یحیی عبدالله الحبیب، شیخ خوش پوش انگلیسی روی منبر گرم و نرمش در لندن، تکان می خورد و در ذمّ أمّ المؤمنین افاضه می فرمود، نه فقط اهل فنّ بلکه آنان که دورادور هم چیزهایی از سیاست های بریتانیای کبیر شنیده بودند و قدیمی ترها که «تفرقه بینداز و حکومت کن» را با پوست و استخوان لمس کرده بودند، با نیشخندی تلخ گفته بودند که روباه پیر، باز طعمه ای دیگر برای گُرگرفتن آتش اختلافات مذهبی پیدا کرده است. سخنان او بلافاصله در شبکه جهانی یوتیوب قرار گرفت و واکنش های بسیاری را علیه تشیّع در پی داشت. 

خبرگزاری اهل بیت (ابنا) به نقل از سایت خبری شیعیان عربستان (راصد)، واکنش «شیخ عبدالعزیز آل‏الشّیخ» مفتی اوّل سعودی را چنین گزارش می دهد: «بعد از اسائه‏ ادب یاسر الحبیب به أم‏المؤمنین عایشه، انتشار مذهب تشیّع در کشورهای عربی و اسلامی متوقّف شده است». وی در دیدار امروز خود با ائمه جمعه و جماعات مساجد عربستان سعودی گفت: «سخنان یاسر الحبیب، روحانی‏ شیعه کویتی باعث شد تا بسیاری از اهل سنّت که تمایلی به تشیّع داشتند، از مسیر انحرافی خود برگشته و راه مستقیم را برگزینند.» آل‏الشّیخ ادامه داد: «مُخبرین ما در کشورهای عربی به من اطلاع دادند عدّه زیادی از اهل‏سنّتی که شیعه شده بودند، به خصوص در شمال آفریقا، پس از گفته‏های یاسر الحبیب متوجّه شده‏اند که تشیّع، مذهبی باطل است و به مذهب حقّ برگشته‏اند.»

وی سپس به کنایه اضافه کرد: «شیعیان که خود را پشت دیوار مظلوم‏نمایی و شهادت پنهان کرده بودند، دست شان رو شده و مشخّص گردید که این ها قومی خبیث هستند. سخنان الحبیب، نعمت و عنایتی از سوی خداوند بود تا باطن واقعی ‏شیعیان روشن شود».

 اما سخنان موهن و نابخردانه شیخ، مشکلات بسیاری برای شیعیان کویت و عربستان نیز به بار آورد. علمای شیعه‏ این دو کشور ـ از جمله «شیخ عَمری»، «شیخ حسین معتوق»، «شیخ حسن صفّار»، «شیخ علی آل‏محسن»، «شیخ عبدالجلیل السمین»، «شیخ نمر» و «سیّدهاشم السلمان» ـ مواضع سختی در برابر وی گرفته و او را از خود طرد کردند. 

جالب این که در پی ایجاد برخی فشارهای حقوقی بر وی، دولت انگلستان و سازمان‏های به اصطلاح حقوق بشری این کشور، او را مورد حمایت ویژه خویش قرار دادند.

اصرار دوباره؛ سفاهت یا خیانت؟  

شیخ نیز در 17 رمضان المبارک 1432 و در سال روز فوت أم المؤمنین عایشه، مراسم جشنی دوباره به این مناسبت بر پا کرد و پس از ذکر ادلّه خویش برای اثبات نفاق و هرزه گی و ... درمورد همسر پیامبر اسلام!، سخن خود را با این توصیه استراتژیک! به پایان رسانید که: «جشن گرفتن به مناسبت هلاک عایشه، ضرورتی دینی است؛ چه این که روز هلاکت عایشه، پیروزی اسلامی عظیمی به شمار می رود.»  سایت وی نیز با افتخار تمام در این باره گزارش می دهد: «لازم به ذکر است که شبکه ماهواره ای "فدک" این جشن مبارک و وقایع آن را پوشش داده و پخش نمود. ضمن این که در بالای صفحه شبکه نیز شعار "الله اکبر ... عایشه فی النّار" برای اوّلین بار در تاریخ شبکه های تلویزیونی قرار داده شد! و در فواصل مختلف برنامه، سرودهایی به مناسبت و شادی از هلاکت رأس الکفر عایشه و شکر نعمت برائت از او، پخش گردید».

با این که اقدام قبلی شیخ سفیه، کاملاً علیه شیعیان تمام شد و آتش اختلافات مذهبی را برافروخت و در آستانه قیام های منطقه ای، نزاع های بین المذهبی را به اولویت اوّل موضع گیری ها بدل ساخت، او در این مراسمِ دوباره هم بر استقامت خویش برای پیگیری مداوم این مراسم، تأکید کرد: «وضع این امّت، قبل از جشن، چیزی بود و پس از جشن، چیز دیگری است. امور و وقایعی بسیار تغییر کرده تا مردم، هرچه بیشتر از ظلمات دشمنان اهل بیت علیهم السّلام دور و به نور ایشان نزدیک گردند.» به نقل سایت شیخ، وی در خاتمه، پایان تعلیقاتش که آن را "کاروان دشمنان عایشه" در مقابل "کاروان فرزندان و یاران عایشه" نامیده بود، اعلام نموده و از خدای متعال، توفیق برگزاری جشن در سال آینده را خواستار شد.

طنز خودبزرگ بینانه و گستاخی بی سابقه 

و این تعلیقه، پاسخ های هتّاکانه او به مراجع و علمای بزرگ شیعه را در برمی گرفت که علیه اقدام فتنه برانگیز و نسنجیده او موضع گرفته بودند. از جمله حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(دامت برکاته) در ابتدای درس خارج خویش در تاریخ 11 مهر 1388 فرمودند: «اخیراً یک آدم بی‏سواد و روحانی‏نمای مقیم لندن، به نام شیعه، به مقدّسات بعضی از مذاهب اهانت کرده، نسبت‏های ناروای عجیبی به یکی از همسران پیامبر داده و فحّاشی عجیبی به برخی از آنان نموده ‌است... این آدم یا مزدور و مأمور است و یا سفیه و دیوانه. اما از او نادان‏تر، بعضی از علمای وهّابی هستند که به استناد این حرف، گفتند: شیعیان، باطن خودشان را ظاهر کردند!» 

شیخ با خودبزرگ بینی و بی ادبی حیرت انگیز در پاسخ به فرمایشات این مرجع معظّم، قسمت بیست وپنجم تعلیقه اش را نگاشت: «علّت استعمال این الفاظ زشت توسّط ناصر مکارم، حساب های شخصی است؛ زیرا چندسال پیش از ما پیرامون تقلید او سؤال شد (سؤال و جواب در سایت، موجود است) و پاسخ دادیم که تقلید او را مُبرّء الذّمة نمی دانیم. و در سؤال دیگری گفتیم که نظر شخصی در کار نیست و ما تنها تقلید از او را صحیح ندانستیم. به این دلیل که ایشان در مقابل ظلم های واقع شده در ایران، سکوت اختیار می کند و به حکومت ستمگر، تمایل دارد! ضمن این که أعلم هم نیست تا بتوان از او تقلید کرد.

ظاهراً این جواب و همچنین برخی رُدود علمی ما در دروس "قواعد فقهی" که بعضاً آراء نامبرده و غیر او را با احترام کامل و سیاق علمی، ردّ می کردیم - به مکارم رسیده و او مسئله را شخصی گرفته و و مترصّد فرصتی بوده تا انتقام بگیرد!!» (سایت اطلاع رسانی یاسرالحبیب)

گذشته از طنز خودبزرگ بینانه ای که در عبارات فوق، موج می زند، بی ادبی بی سابقه و گستاخی مثال زدنی او، ذهن ها را هرچه بیشتر به سمت دو احتمال موجود در کلام مرجع بزرگوار، سوق می دهد: «این آدم، یا مزدور و مأمور است و یا سفیه و دیوانه.» 

فتوای تاریخی و تغییر فضا

اما وهّابیون که خود، سر در آخور انگلیسی دیگری دارند و همواره با چسباندن برچسب و اتّهام به شیعه، در جستجوی شاهد مثال در میان شیعیان می چرخند، آن چنان خوشحال شده و نان خود را به تنور داغ هیئت خدّام المهدی چسباندند که شاید تا سال ها فرصت مشابهی برای تخریب چهره تشیّع در میان جمهور مسلمانان نیابند. و جالب این که شیخ انگلیس پسند، علّت جنجال و هوچی گری وهّابیت علیه تشیّع و شیعیان، براساس سخنان و مکتوباتش را ناشی از عمق علمی کار خویش دانسته است: «سخنان ما عادتاً دقیق و مستند به دلیل و برهان است و درباره آن تحقیق می کنیم، و وهّابیون می بینند این کلام ماست که واقعاً با آن چه از ائمه ما علیهم السّلام رسیده و در منابع و کتب ما آمده، موافقت دارد.»  

نهایتآً این دست موضع گیری ها که باعث ورود فشارهای فراوان به شیعیان عرب نیز شده بود، استفتائی را از سوی جمعی از علماء و فرهیختگان شیعه منطقه احساء عربستان، در پی داشت. و این چنین بود که مقّام معظّم رهبری در پاسخ فرمودند: «اهانت به نمادهای برادران اهل سنّت از جمله اتّهام زنی به همسر پیامبر اسلام حرام است. این موضوع، شامل زنان همه پیامبران و به ویژه سیّدالانبیاء پیامبر اعظم - حضرت محمّد صلّی الله علیه وآله می شود.» فتوایی که از شبکه ماهواره ای "الجزیره" گرفته تا روزنامه "الانباء" کویت، سایت پرمخاطب "محیط"، روزنامه های "السّفیر" لبنان و "الحیات" چاپ لندن و سایت رادیو تلویزیون مصر و ... به انعکاس درآمد و مورد تحلیل قرار گرفت. 

حتّی احمد الطّیب، شیخ الازهر در بیانیه ای رسمی، این چنین به فتوای رهبر حکیم انقلاب، واکنش نشان داد: «با تمجید و خرسندی، فتوای مبارک حضرت امام علی خامنه ای را در خصوص تحریم اهانت به صحابه رضوان الله علیهم یا تعرّض به همسران حضرت رسول(ص) دریافت کردم. این فتوایی است که با دانش صحیح و درک عمیق از خطرناکی آن چه که اهل فتنه انجام می دهند، صادر شده و بیان گر علاقه و اشتیاق به وحدت مسلمانان است. 

آن چه که باعث می شود بر اهمیت این فتوا افزوده شود، آن است که عالمی از علمای بزرگ مسلمان و از بزرگ ترین مراجع شیعه و به عنوان رهبر عالی جمهوری اسلامی ایران، چنین فتوایی را صادر کرده است. من از جایگاه علم و با توجّه به مسئولیت شرعی ای که دارم، می گویم تلاش برای وحدت مسلمانان، واجب است و اختلاف بین پیروان مذاهب اسلامی باید به اختلاف نظر بین علما و صاحب نظران محدود بماند و به وحدت امّت اسلامی، لطمه نزند که خداوند فرموده است: "ولا تَنازعوا فتَفشلوا و تَذهب ریحکم و اصبروا إنّ الله مع الصّابرین.»

هرچند که در این میان، واکنش شبکه های رسانه ای وهّابیت مانند "العربیه" معلوم بود: سانسور و سکوت! 

یاسر الحبیب کیست؟

«یاسر یحیی عبدالله الحبیب» روحانی جوان کویتی، متولّد ۱۹۷۷ میلادی (1355شمسی) و فارغ التّحصیل رشته علوم سیاسی از دانشگاه کویت است. سه سال از راه اندازی «هیئت خدّام‌المهدی» در کویت نمی گذشت که تندروی های شیخ 25ساله، دولت کویت را بر آن داشت تا هیئت را پلمپ و او را روانه زندان کند. اما الحبیب که گویا از همان ابتدا مورد توجّه انگلیسی ها قرار گرفته بود، ناگاه سوژه سازمان های حقوق بشری در انگلستان و وزارت خارجه آمریکا شد و این گونه، پس از سه ماه، مورد عفو دولت کویت قرار گرفت! شیخ که از زندان آزاد شد، بساطش را جمع کرد و با اخذ پناهندگی، عازم شمال بریتانیا گردید. 

دو سال بعد، ساکن لندن شده و حیطه فعّالیت های خود را به شدّت گسترش داد. روزنامه ای با نام shianewspaper به طبع رساند و حوزه علمیه «امامین عسکریین»را در لندن به راه انداخت. بعدتر اما برای آن که سخنان فتنه گرانه اش بهتر شنیده شود، شبکه ماهواره ی «فدک» را نیز با حمایت انگلیسی ها تأسیس نمود و در سال 2010 نیز مکان هیئتش در لندن را به حسینیه ای بزرگ به نام «حسینیه سیّدالشّهدا» منتقل و مکان جدید را مجتمعی برای حوزه علمیه، هیئت، دفتر کار، مؤسّسه رسانه ای، شبکه ماهواره ای فدک، روزنامه شیعه و پایگاه اطلاع رسانی اینترنتی قرار داد.                  ( مجلّه "خــط" – ارگان خانه طلاب جوان)